«A Genio Lumen» , ” Το Φως της Ιδιοφυίας” (σε ελεύθερη μετάφραση) , ένα από τα δεκάδες έργα του Δανού γλύπτη Μπέρτελ Τόρβαλντσεν, αφιερωμένα στην αρχαία μας παράδοση.
Ο Έρωτας, που κυριαρχεί στα έργα του γλύπτη, εδώ εμφανίζεται με την μορφή αγγέλου και χαρακτηρίζεται από τον ίδιο τον καλλιτέχνη ως Ιδιοφυία
.Ως ιδιοφυία , λοιπόν, συμβολίζει τη ευφυία ! Συμπληρώνει λάδι στο λυχνάρι για να δώσει Φως! Άρα , συμβάλλει στην διάδοση της Γνώσης!
Το γυμνό του σώμα συμβολίζει την απροκάλυπτη Αλήθεια !
Η σκεπτόμενη Αθηνά , η θεά της Σοφίας και της Στρατηγικής, εμφανίζεται ως Νους … Συλλογισμένη σκύβει πάνω από μια μαρμάρινη πλάκα με την γραφίδα στο χέρι. Όλη της η στάση συμβολίζει την σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει κάθε ζήτημα.
Στα πόδια της η αγαπημένη της κουκουβάγια ! Όπως και η λύρα και οι κύλινδροι , που αντιπροσωπεύουν τη μουσική και την ποίηση, δηλαδή την τέχνη γενικά. Αλλά και τις Επιστήμες !!!
Λάτρης της Ελληνικής τέχνης και δημιουργός πολλών αξιόλογων έργων , ο Δανός καλλιτέχνης δεν προσπαθεί να ξεκλέψει τίποτα απολύτως από την εθνική ταυτότητα των ιερών συμβόλων μας , αναγνωρίζοντας με αυτόν τρόπο , όπως και χιλιάδες άλλοι καλλιτέχνες, που ασχολούνται με την ιστορία και την μυθολογία μας, την υπεροχή και τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ελλάδας ,ως μήτρα του Πολιτισμού και των Τεχνών !
Ένας άλλος γλύπτης Pompeo Marchesi (1783-1858) προτείνει δική του εκδοχή στο θέμα της μεγαλοφυίας και των τεχνών.
Εδώ η Ιδιοφυΐα δεν απεικονίζεται ως άγγελος, όπως στο έργο του Τόρβαλντσεν . Αλλά ως μια μεγαλόσωμη γυναικεία μορφή με ένα δόρυ.
Το δόρυ ακουμπάει τα εργαλεία του γλύπτη, και είναι σαν αυτά να έρχονται για τον καλλιτέχνη σε δεύτερη μοίρα σε σύγκριση με το όπλο που τα …πλακώνει .
Στα πόδια της επιβλητικής θηλυκής μορφής βρίσκεται ένας μαθητής , που σχεδιάζει το μελλοντικό του έργο και ένας ακόμα νεαρός , ο ρόλος του οποίου δύσκολο είναι να προσδιοριστεί.
Τα σκόρπια αντικείμενα στο κάτω μέρος του έργου δημιουργούν την εντύπωση κάποιας “ανέμελης ακαταστασίας”, που δεν προσθέτει νότα σοβαρότητας και κύρους σε όλη την εικόνα, αν και οι μορφές της δεν στερούνται κάποια καλαισθησία.
Ο Ιταλός γλύπτης ονόμασε το έργο του “Ιταλία, μητέρα των τεχνών”, υπονοώντας για κάποιους ανεξήγητους λόγους, τον “πρωτοπόρο” ρόλο της Ιταλίας στον τομέα των τεχνών , και κυρίως στην τέχνη της γλυπτικής…
Εαν , κύριε Μαρκέζη , δεν είχε προηγηθεί η εποχή , κατά την οποία οι δικοί σας πρόγονοι αντέγραφαν αβέρτα τα έργα τέχνης, που δημιουργούσαν οι δικοί μου πρόγονοι, ίσως εσείς και οι συμπατριώτες σας μέχρι σήμερα να μην είχατε γνωρίσει καν την τέχνη της γλυπτικής!
Εάν οι δικοί σας πρόγονοι, κύριε Μαρκέζη, δεν είχαν ρημάξει σύσσωμη την κληρονομιά μας, όλος ο κόσμος σήμερα θα θαύμαζε τα γνήσια έργα ανυπέρβλητης αξίας και κάλλους, δημιουργημένα από τα χέρια των Ελλήνων και όχι τα δικά σας αντίγραφα.
Εαν, κύριε Μαρκέζη , εσείς είχατε δικά σας πρότυπα Μητέρας Πατρίδας, δεν θα κλέβατε από μας την μοναδική και αξιολάτρευτη μορφή της Θεάς Αθηνάς , που εύκολα αναγνωρίζεται στα έργα σας…
Μάια Τσεπουλίδου
Πρόσφατα σχόλια