ΙΕΡΗ ΦΛΟΓΑ…ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

“Στα εδάφη των Ελλήνων η κακία ξέσπασε και πάλι και άνθισε σε πλήρη ισχύ…Δεν υπάρχει κανείς για να την καταστείλει ή να την περιορίσει”, είναι σαν να αναλογίζεται από τα βάθη των αιώνων ο θείος Πλούταρχος .

Δεν μπορούμε να την καταστείλουμε …Ακόμη!!!

Μπορούμε όμως, να την περιορίσουμε!

Εμείς , των τρανόψυχων ανθρώπων και θεών, παιδιά, όπως μας αποκάλεσε παρορμητικά κάποτε η κόρη του Αία και εγγονή του Ήλιου, η πανούργα μάγισσα της Κολχίδας ,Μήδεια.

Να ζωντανέψουμε μνήμες και αρχαίες συνειδήσεις.

Η Ελληνίδα Γαία δεν έχει πλέον Ιερά μέρη…Στέρεψαν τα ποτάμια, οι θάλασσες και οι λίμνες της.

Στην κορυφή του Ολύμπου γκρεμίστηκαν τα παλάτια των πατρώων θεών… Οι Νύμφες δεν στήνουν πια χορό στις πλαγιές των βουνών μας…Οι Νηρηίδες μένουν κρυμμένες στον βυθό, στα παλάτια του Ποσειδώνα, στην ασφαλή αγκαλιά του πατέρα τους, του γέρου Ωκεανού……

Οι ιερείς έπαψαν να αναφωνούν με ύφος αυστηρό, όπως αρμόζει στους Ιεροφάντες :

” ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ ” , απομακρύνοντας από τις Τελετές των Ιερών Μυστηρίων τους ανόητους και τους ασεβείς….

Οι ακτές των Ελληνίδων Νήσων δεν φωτίζονται πια με μυστηριώδη τρόπο , όταν ελευθερώνονται από την γέννα Ελληνίδες γυναίκες και Θεές, όπως τότε που γεννήθηκαν τα δίδυμα του Δία και της Λητούς.

Υμνωδίες και τελετές των Ελλήνων προκαλούν μίσος και έχθρα στους χριστιανούς, που τυχαίνει να παραβρεθούν κοντά στους συμπατριώτες μου, που τιμούν τους θεούς και τους ήρωες κατά τα Πατρώα.

Αυτό, που έκαναν ακόμη από αμνημονεύτων χρόνων οι πρόγονοι. Πρώτος, ο Όμηρος , θεωρεί ο Θουκυδίδης (3.104,4) πως έψαλλε τον Ύμνο στον Απόλλωνα και η λαϊκή παράδοση πίστευε πως τον πρωτοέψαλλε ο Όμηρος σ’ένα πανηγύρι της Δήλου και άρεσε τόσο πολύ , που οι Δήλιοι τον έγραψαν σε μία γυψωμένη σανίδα και τον έστησαν στον ναό της Αρτέμιδας.

Υπάρχουν πολλές παραλλαγές του μύθου , που μιλούν για Ορτυγία, την Αστερία και την Δήλο. Ο Πίνδαρος , που θεωρείται από τους ευσεβέστερους ποιητές, γράφει πως η Αστερία, που ήταν ένα νησί που αναδύθηκε από την θάλασσα για να προσφέρει καταφύγιο στην ετοιμόγεννη Λητώ. Το όνομα Αστερία πήρε από τους θεούς , έτσι που έλαμπε σαν αστραφτερό άστρο κάτω στην σκοτεινή γη. Αυτή η φεγγοβολή την ξεχώριζε από όλες τις χώρες και τα νησιά της γης και προμηνούσε την μεγάλη της δόξα, επειδή θα γεννιόταν πάνω της ο μεγάλος θεός Απόλλωνας.

Η κουρασμένη από τις ωδίνες Λητώ λύνει την ζώνη της και για να στηριχτεί, πιάνεται από μία φοινικιά. Η λεπτομέρεια αυτή αποτελεί στοιχείο σταθερό στην παράδοση της γέννησης του θεού. (Θέογνις , Καλλίμαχος )

Ένα ακόμη στοιχείο , κλεμμένο από την Ελληνική παράδοση και προσαρμοσμένο ξεδιάντροπα στην γέννηση του εβραϊκού μεσσία.

Για την φοινικιά αυτή μας διηγείται ο Όμηρος στην “Οδύσσεια” (Ζ162), λέγοντας πως όταν ο Οδυσσέας βρέθηκε κάποτε στην Δήλο, είχε σταθεί ώρα πολλή μπροστά της , για να καμαρώσει την χάρη της.

Ακόμη και στα χρόνια του Κικέρωνα και του Πλίνιου οι Δήλιοι την έδειχναν στους επισκέπτες του νησιού, που έσφυζε από ζωή , λουσμένη με άπλετο φως του ήλιου και την κάπως μυστηριώδη φεγγοβολή την νύχτα. (Κικέρων””Leges”1, 1,2 και Πλίνιος “Φυσική Ιστορία” 16,89)

Θ’ αστράψει σαν μάλαμα , λέει ο Καλλίμαχος (Ύμνοι 4, εις Δήλον 260), : “… χρυσή έγινε όλη σου η γη , χρυσάφι έτρεχε όλη την ημέρα στην λίμνη σου , χρυσά φύλλα έβγαλε η ελιά σου , από χρυσάφι πλημμύρησε ο Ινωπός ποταμός και ήσουν εσύ, που στο χρυσό χώμα σήκωσες το μωρό”.

Κάτι ανάλογο γίνεται και στην γέννηση της Αθηνάς, όταν ο Δίας ρίχνει στην Ρόδο χρυσή βροχή.(Πίνδαρος “Πύθια” 7.34).

Η γέννηση ενός θεού πάντοτε συνοδεύεται από ένα θαύμα, ένα ακόμη στοιχείο , κλεμμένο από την πατρώα παράδοση.

Η περιγραφή της περιπλάνησής της Λητούς στην αναζήτηση ενός ασφαλούς μέρους από τόπο σε τόπο είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτική ως αλληγορική χαρτογράφηση των περιοχών όπου είχαν εξαπλωθεί οι Ίωνες στον Αιγαιακό χώρο προτού καταλήξουν στην Δήλο για να ιδρύσουν εκεί το ιερότερο λατρευτικό τους κέντρο.

Οι Δήλιοι κάθε χρόνο γιόρταζαν αυτό το γεγονός ,κατασκευάζοντας ομοίωμα του πλοίου . Ηταν μία από τις σημαντικότερες γιορτές της αρχαιότητας. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΚΑΘΕ 17η ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΘΑΡΓΗΛΙΩΝΟΣ , ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΔΥΜΩΝ , ΑΝΑΒΟΥΝ ΟΙ ΠΥΡΣΟΙ !!!

ΚΑΙ ΞΕΧΥΝΕΤΑΙ ΤΟ ΕΚΤΥΦΛΩΤΙΚΟ ΙΕΡΟ ΦΩΣ, ΓΕΝΝΗΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΑΙΑ !!!

Ο Απόλλων είναι ο πρώτος Έλληνας Θεός που γνωρίζει στους ανθρώπους την Εξιλέωση, δηλαδή τον εξαγνισμό και την κάθαρση , τις πράξεις, που τελούσαν οι ιερείς του Απόλλωνα στους Δελφούς και την Δήλο.

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΣΤΗΜΑ ΕΝΝΕΑ ΗΜΕΡΩΝ ΕΣΒΗΝΕ ΚΑΘΕ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΓΥΡΩ ΝΗΣΙΑ , ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΕΞΑΓΝΗΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΟ ΣΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ .

Γιατί εννιά; Εννέα μέρες μετά την γέννηση της κόρης της, έφερε στην ζωή η Λητώ τον γιο της Απόλλωνα. Και ένα φως υπέρλαμπρο έλουσε τότε την Δήλο και τα γύρω νησιά.

Εννέα μέρες διαρκούσαν τα Καβείρια Μυστήρια στο νησί της Λήμνου, με την Άρτεμη να συνδέεται άμεσα, σύμφωνα με μια επιγραφή με την λατρεία των Καβείρων: «Ιέρειαν δια βίου της Βουλαίας Αρτέμιδος και Λουτροφόρων Μεγάλων θεών Καβείρων».

Ένα πλοίο στελνόταν στην Δήλο για να φέρει νέα φωτιά, τελετουργικά καθαρή , την οποία, μετά από έμπυρες ιεροπραξίες, έπαιρναν οι άνθρωποι στα σπίτια τους.

Είναι γνωστό, πως την διαδικασία αυτή με την αποστολή του πλοίου στην Δήλο για την μεταφορά του εξαγνισμένου φωτός , πραγματοποιούσε και η πόλη των Αθηνών. Και όχι μόνον! Η ιδιαίτερη εκείνη η τελετουργία είχε Πανελλήνιο χαρακτήρα και στο νησί έφταναν “θεωρίες” , δηλαδή ομάδες αντιπροσώπων , από πολλές πόλεις , ιδίως Ιωνικές , που είχαν ως πατρώο θεό Απολλωνα.

Οι ελληνικές φυλές από διάφορα άλλα μέρη του ελληνικού κόσμου συγκεντρώνονταν στο νησί τουλάχιστον από τον 8ο αι. της ελληνικής αρχαιότητας ., για να λάβουν μέρος στην Απολλώνεια λατρεία και στα δρώμενα που την συνόδευαν. Ο Ομηρικός Ύμνος εις Απόλλωνα μαρτυρεί ρητά την πανελλήνια ακτινοβολία της:

Σε αυτήν συνέρρεαν όλοι ανεξαιρέτως οι Ίωνες,

άνδρες, γυναίκες και παιδιά, από την Αττική, την Εύβοια, τις Κυκλάδες, το Ανατολικό

Αιγαίο και την Μικρά Ασία, καθώς και πάρα πολλοί μη Ίωνες από διάφορα νησιά και

ηπειρωτικά παράλια του Αιγαίου για να συμμετέχουν ή και να παρακολουθήσουν τους

αθλητικούς, χορευτικούς και μουσικούς αγώνες, που διεξάγονταν με λαμπρότητα και

χάριζαν σε όσους παρευρίσκονταν την αίσθηση του θείου μέσω της ενατένισης του ιερού

τοπίου και των δρωμένων και την αίγλη μιας άφθαρτης νεότητας.

Τα Δήλια ενσωμάτωναν ομάδες που εκπροσωπούσαν πολλά ελληνικά φύλα,

συντελώντας στην πολιτισμική ανασύνδεση και συνειδητοποίηση της ελληνικής «εθνικής» ενότητας.

Η σπουδαιότερη των “θεωριών” ήταν αυτή, των Αθηναίων, η ΟΠΟΙΑ ΕΙΧΕ ΘΕΣΠΙΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΔΗΛΟ Ο ΘΗΣΕΑΣ, ΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ.

Οι Αθηναίοι , συνεπείς “τω πατρίω νόμο”, έστελναν στην αποστολή τους στο ίδιο πλοίο , που είχε ταξιδέψει ο Θησέας και ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΝΤΗΡΟΥΣΑΝ ΜΕ ΣΥΝΕΧΕΣ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ , ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΦΑΛΗΡΕΩΣ .

ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΖΗΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ , ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΣ , ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΤΟΥ ΘΗΣΕΑ , ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΗΝ ΔΉΛΟ Ή ΑΝ ΤΟ ΑΝΤΙΚΑΤΈΣΤΗΣΑΝ ΜΕ ΆΛΛΟ , ΠΙΟ ΚΑΝΟΎΡΓΙΟ ΚΑΙ ΓΕΡΌ;

Το πλοίο ήταν “τριακόντορον” και ονομαζόταν “Θεωρίς”, “Δήλια” και “Δηλιακόν πλοίον”.

Τον χρόνο της γιορτής καθόριζαν στην Αθήνα οι λεγόμενοι “Δηλιασταί”, ενώ την παρασκευή της Αθηναϊκής “θεωρίας” επέβλεπε ο “αρχιθεωρός”, ο οποίος ήταν εκλεγμένος με κριτήριο την ευγενική του καταγωγή και την οικονομική του ευμάρεια. Μετά τις απαραίτητες προπαρασκευές, ο ιερέας του Απόλλωνα έστεφε την πρύμνη του Δηλιακού πλοίου, που σήμαινε την επίσημη έναρξη των Δηλίων, των οποίων η λήξη ήταν η επιστροφή του πλοίου στον Πειεραιά.

ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ΣΤΗΝ ΔΗΛΟ , ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΤΑΝ Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΘΑΝΑΤΙΚΩΝ ΠΟΙΝΩΝ.

Ο Φαίδων, στον ομώνυμο διάλογο του Πλάτωνα, εξηγεί στον Εχεκράτη το λόγο για τον οποίο καθυστέρησε η εκτέλεση της θανατικής καταδίκης του ΣΩΚΡΑΤΗ, καταδεικνύοντας έτσι την ιερότητα της δηλιακής θεωρίας . Μεταξύ της απόφασης του δικαστηρίου και της εκτέλεσης της ποινής μεσολάβησε μεγάλο χρονικό διάστημα γιατί :

“…την προηγούμενη μέρα της δίκης, έτυχε να στεφανωθεί η πρύμνη του πλοίου, το οποίο οι Αθηναίοι στέλνουν στη Δήλο. Είναι το πλοίο με το οποίο, σύμφωνα με την αθηναϊκή παράδοση, οδήγησε κάποτε ο Θησέας στην Κρήτη τους επτά νέους και τις επτά νέες. Λένε λοιπόν ότι η πόλη έταξε στον Απόλλωνα ότι, άν σωθούν, θα οργανώνει κάθε χρόνο θεωρία στη Δήλο. Αφού δε αρχίσουν οι προετοιμασίες της θεωρίας, είναι νόμος του κράτους να διατηρείται άσπιλη η πόλη και να μην εκτελείται καμιά θανατική ποινή πριν το πλοίο όχι μόνον φτάσει στη Δήλο, αλλά και ξαναγυρίσει στο λιμάνι της Αθήνας.”

Ο ίδιος ο Πλούταρχος έγραψε ότι : << …αφαιρέθηκαν οι παλιές σανίδες του πλοίου, τοποθετήθηκαν νέες στη θέση τους, ώστε αυτό το πλοίο να χρησιμεύσει ως παράδειγμα ΑΙΩΝΙΑΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ . >>

Το Ιερό Φως , αναμμένο στις σπουδαίες γιορτές της αρχαιότητας με ιεροπραξίες , συνοδευόμενες με μουσική και χορούς, έφτανε στα σπίτια των Ελλήνων, και σηματοδοτούσε την κάθαρση , την εξαγνισμό και την ανανέωση .

Όμως, οι αδαείς απόγονοι μεγάλων ανδρών, μέσα στην παραπληροφόρηση και αμάθειά τους ,ως πραγματικοί δούλοι του κυρίου τους, περιμένουν το “άγιο” φως από τα Ιεροσόλυμα, όταν γιορτάζεται το εβραϊκό πάσχα. Μια γιορτή, που θεωρούν χριστιανική, ενώ στην πραγματικότητα γιορταζόταν πριν από αυτούς από εβραίους , που ως γνωστών, δεν είναι καν χριστιανοί.

Ούτε η Δήλος, ούτε η Δελφοί, ούτε η Σαμοθράκη, ούτε η Ελευσίνα, ούτε η Ολυμπία…κανένα ιερό της Ελληνίδας Γαίας δεν τιμάται από το αποχαυνωμένο κοπάδι.

Ακόμα και σήμερα κανένα άλλο μέρος του κόσμου, σύμφωνα με ακόμη και με σύγχρονους επιστήμονες, δεν φωτίζεται τόσο, όσο το νησί του Απόλλωνα! Εκείνο το φιλόξενο μέρος, που δεχόταν θρησκευτές και ταξιδιώτες από όλη την Ελλάδα.

ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΙ ΔΑΔΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΩΝ ΠΛΟΙΩΝ ΚΑΙ Ο ΗΧΟΣ ΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΞΕΧΥΝΟΤΑΝ ΠΕΡΑ ΜΑΚΡΙΑ !

ΚΑΙ ΖΟΝΤΑΝΕΥΕ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ Η ΓΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΩΝ ΧΟΡΕΥΤΩΝ.

ΚΑΙ ΣΕΙΟΤΑΝ ΤΟ ΝΉΣΙ , ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ , ΜΕΤΡΟΥΣΑΝ ΡΥΘΜΙΚΑ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΤΕΧΝΟΥ ΧΟΡΟΥ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ !!!

Απελευθερώνω την φαντασία μου και για μία ακόμη φορά αφήνω την καρδιά μου να αναστατωθεί, βλέποντας με τα μάτια της ψυχής μου τους μακρινούς εκείνους προγόνους μου, που επισκέπτονταν το ιερό νησί της Δήλου και συμμετείχαν στα θρησκευτικά δρώμενα.

ΚΑΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΜΕΣ ΣΤΟ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΜΗΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΗΣΜΟ Ο ΑΠΟΛΛΩΝ !!!

Και θα πάψει επιτέλους ο Έλληνας να περιμένει το Ιερό Φως από τα ξένα μέρη!

ΜΑΙΑ ΤΣΕΠΟΥΛΙΔΟΥ