”Ο σηκός του Θησέα χτίστηκε από τους Αθηναίους μετά την άφιξη των Μήδων στον Μαραθώνα, όταν ο Κίμωνας , ο γιος του Μιλτιάδη, κατέστρεψε τη Σκύρο , παίρνοντας εκδίκηση για τον θάνατο του Θησέα ,και έκανε ανακομιδή των οστών του στην Αθήνα…” ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ “ΑΤΤΙΚΑ”… 469 της ελληνικής αρχαιότητας !
<< Στην Θεσπρωτία υπάρχει το Ιερό του Δία και η Ιερή δρυς του Θεού στη Δωδώνη. Κοντά στην Κίχυρο βρίσκεται λίμνη , που ονομάζεται Αχερουσία και ο ποταμός Αχέροντας…Εκεί ρέει και ο Κωκυτός , με τ’ άσχημα νερά. Πιστεύω , πως ο Όμηρος , επειδή είχε δει αυτά, τόλμησε να γράψει στα ποιήματά του για τον Άδη και να δώσει στους ποταμούς του τα ονόματα των ποταμών της Θεσπρωτίας.
Κι ενώ τότε ο Θησέας ήταν αιχμάλωτος (στον Άδη) , οι γιοι του Τυνδάρεω εκστρατεύουν στην Άφιδνα, καταλαμβάνουν την πόλη κι δίνουν την εξουσία στον Μενεσθέα.
Ο Μενεσθέας δεν σκέφτηκε τους γιους του Θησέα, που είχαν καταφύγει στον Ελεφήνορα της Εύβοιας. ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΤΟΝ ΘΗΣΕΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ , ΑΝ ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ , ΠΡΟΣΕΤΑΙΡΙΣΤΗΚΕ ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΕ ΚΟΛΑΚΕΊΕΣ , ΩΣΤΕ ΟΤΑΝ ΣΩΘΕΙ Ο ΘΗΣΕΑΣ, ΝΑ ΕΚΔΙΩΧΘΕΙ.
Στέλνεται, λοιπόν, ο Θησέας στον Δευκαλίωνα στην Κρήτη. Οι άνεμοι όμως τον έβγαλαν στο νησί Σκύρο …Οι Σκυριανοί τον περιποιήθηκαν εξαιτίας και της ένδοξης καταγωγής του και για όσα αυτός ο ίδιος είχε πράξει. Ο Λυκομήδης όμως σχεδίασε τον θάνατό του>>……διαβάζω στον Παυσανία για τον θάνατο του Θησέα…
Ο Θησέας δεν ήταν ένας ακόμα βασιλιάς της Αθήνας….Υπήρξε σπουδαίος ήρωας τους αρχαίου κόσμου. Ήταν αυτός, που συνένωσε τους δήμους της Αττικής και ο λαός γνώρισε στο πρόσωπό του έναν δίκαιο ηγέτη. Γι’αυτόν ακριβώς τον λόγο, οι Αθηναίοι μετά από χρόνια , μετανιωμένη για τον διωγμό του , θέλησαν να επανορθώσουν την αδικία εις βάρος του ένδοξου βασιλιά τους.
Και , όπως γινόταν για χιλιετίες στην Γη της Ελλάδος, έστειλαν πρεσβεία στους Δελφούς να ζητήσουν χρησμό…
<<Μετά τους μηδικούς πολέμους, όταν άρχοντας ήταν ο Φαίδων, η Πυθία μήνυσε στους Αθηναίους, οι οποίοι ζητούσαν τη συμβουλή του μαντείου, να πάρουν πίσω (αναλαβείν) τα οστά του Θησέα και αφού τα θάψουν με τιμές (θεμένους εντίμως) κοντά τους να τα διαφυλάσσουν.>> ,γράφει για το γεγονός ο Πλούταρχος ,(Βίοι, Θησέας 36).
Η εντολή του Απόλλωνα διά στόματος της Πυθίας ήταν ίσως πιο ξεκάθαρη από όλες τις άλλες φορές. Πως όμως θα καταλάμβαναν το νησί και πως θα έβρισκαν τον τάφο;;; Δύσκολο επιχείρημα για εκείνη την εποχή…Διότι τότε στη Σύρο βρίσκονται εγκατεστημένοι οι Δόλοπες, λαός ληστρικός και άγριος. Αφού λήστευαν εμπορικά, θεσσαλικά πλοία και αιχμαλώτισαν τους εμπόρους, οι Θεσσαλοί αντέδρασαν και τους κατήγγειλαν στη Δελφική Αμφικτιονία. Με τους ψήφους των Δολόπων της Θεσσαλίας, οι πειρατές αθωώνονται και η πόλη της Σκύρου καλείται να αποζημιώσει τους εμπόρους. Οι Σκυριανοί αρνούνται και καλούν σε βοήθεια τους Αθηναίους.
Έτσι οι τελευταίοι, υπό το στρατηγό ΚΙΜΩΝΑ κατέλαβαν το νησί, πούλησαν σκλάβους τους Δόλοπες και εγκατέστησαν εκεί κληρούχους. Το νησί έχει κυριευθεί…Ο Κίμων, εντούτοις, κατέλαβε το νησί, όπως γράφει στο βίο του ο ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ.( Κίμων 8)…
Πως όμως θα εντοπίσουν τον τάφο του ήρωα;
Και εδώ μας διαφωτίζει και πάλι ο Πλούταρχος :
<<Ο Κίμων , φιλοδοξώντας ν΄ ανακαλύψει (τα οστά), είδε, όπως λένε, αετό σε βουνοειδή τόπο να χτυπά με το ράμφος του και να ξύνει με τα νύχια του …Και κάποια θεία τύχη σκεπτόμενος , έσκαψε στο σημείο( θεία τινί τύχη συμφρονήσας ανέσκαψεν). Βρέθηκε δε φέρετρο(θήκη) μεγάλου σώματος και δίπλα χάλκινη λόγχη και σπαθί. Αυτά, λοιπόν, μετέφερε ο Κίμων με το πλοίο του (τριήρη) και οι Αθηναίοι χαρούμενοι δέχτηκαν με λαμπρές πομπές και θυσίες, σαν να επέστρεφε στο άστυ αυτός ο ίδιος ο Θησέας. Τα έθαψαν στη μέση της πόλης κοντά στο σημερινό γυμνάσιο >> (το γυμναστήριο της εποχής του Πλούταρχου)…
Το γεγονός αυτό, επιβεβαιώνει ο Παυσανίας , γράφοντας στα “Αττικά” του το εξής:
<<Ο σηκός του Θησέα χτίστηκε από τους Αθηναίους μετά την άφιξη των Μήδων στον Μαραθώνα, όταν ο Κίμωνας , ο γιος του Μιλτιάδη, κατέστρεψε τη Σκύρο , παίρνοντας εκδίκηση για τον θάνατο του Θησέα ,και έκανε ανακομιδή των οστών του στην Αθήνα>>
…Το 469 προ χάους!
Και για όσους δεν γνωρίζουν για τον αγαπημένο μου ήρωα , διαβάστε τα λόγια που έγραψε για τον βασιλιά Θησέα ο θείος Πλούταρχος :
<< Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΦΕΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΤΥΧΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ Ο ΘΥΣΕΑΣ ΟΣΟ ΖΟΥΣΕ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΚΟΥΓΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΚΕΤΗ ΜΕ ΚΑΛΟΣΥΝΗ >>……
Και πάλι μου έρχεται στο νου η διάσημη πια φράση του Θουκυδίδη: <<ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ>>….
Μάια Τσεπουλίδου
Πρόσφατα σχόλια